علاج

در آیات مختلفی از قرآن سخن از تسبیح زمین و آسمان و همه ی موجودات عالم اعم از جاندار و بی جان به میان آمده است. در آیه ای از این گونه آیات آمده است: همه ی آسمان ها و زمین ها و آنچه که در آنهاست و همه و همه، خدای را تسبیح می گویند و لیکن شما تسبیح آنها را در نمی یابید.
آیا علت عدم درک و یا نشنیدن صدای تسبیح جز این است که ما پرده های ضخیم غفلت را در برابر شعور باطنی و گوش جانمان، مانع شنیدن صداهای ملکوتی کرده ایم.
تمام عالم و همه آنچه در آن است دارای شعور است و حمد و ثنای پروردگار را به جای می آورد و گاهی با انسان به زمزمه می پردازد و گاه با شنیدن جمله ای از او به وجد آمده و تسبیح گوی ذات پروردگار می شود. در سخن پیامبر گرامی اسلام آمده است:
« هر که با یقین «بسم الله الرحمن الرحیم» را قرائت کند کوهها به همراه او تسبیح پروردگار می می گویند جز اینکه او تسبیح آنها را نمی شنود. »
پس باید تلاش کنیم تا بتوانیم گوش جانمان را پاک و آماده ی پذیرش صداهای ملکوتی تسبیح آنها کنیم.